Bijna thuis
Door: bramenanouk
Blijf op de hoogte en volg Bram en Anouk
19 Maart 2012 | China, Peking
Vanaf Hong Kong Airport willen wij jullie verblijden met een laatste verslag. Aangezien we alle overstaptijd van de wereld hebben, kunnen we gerust even op onze mobiel met wifi een korte update geven.
Na ons bezoek aan Danielle en Richard (waar we 's ochtends verwend zijn met een oerHollands ontbijt met heerlijk bruin brood, kaas en hagelslag) zijn we nog een dagje met een scootertje op pad geweest in de omgeving van Ubud. Aangezien wij beide ruimschoots ervaring hebben met het rijden van zo'n ding (allebei een kwartiertje in Pangadaran) was dit weer een leuk avontuur. Bijzonder was met name dat we onderweg weer in een ceremonie terecht kwamen waar de vrouwen dit keer met offerwerken op hun hoofd balanceerden waar je 'u' tegen zegt. Een schitterend gezicht!
Daarna door naar de Gili's, een eilandengroep. De ferry trotseert de flinke golven, wij onze misselijkheid. Eenmaal op het eiland op zoek naar de locatie die we aangeradwn gekregen hebben van de Britten die we ontmoet hebben bij de homestay in cianjur. En dat blijkt een gouden tip te zijn. De eigenaren zijn super vriendelijk. Er zijn maar vier kamers dus er is gezellig contact. Ook worden we vergezeld door de zwangere huispoes, die de avond voor ons vertrek vier piepkleine en super schattig babies uitpoept.
Onze voornaamste bezigheid is verder de driedaagse duikcursus. Dat wij er uiteindelijk zes dagen over doen heeft dan gelukkig te maken met het weer en niet met ons onvermogen. Het weer is namelijk niet echt wat Je ervan zou verwachten op een tropisch eiland: storm! En dat betekent hoge golven en gevaarlijke stromingen. Die stroming ervaren we trouwens nog wel tijdens een van onze duiken. De duik begint goed, mooi zicht en we zien vette dingen zoals een schildpad die over ons heenzwemt, een murene en een paar lion fishes. Aan het eind van de duik, als ik al aan de ankerlijn hang waarlangs we naar de oppervlakte zullen stijgen, is Bram opeens uit het zicht verdwenen door de stroming. Onze instructeur Lauren gaat achter hem aan en ik blijf alleen achter. Voor Bram en Lauren blijkt het een onmogelijke opgave om zich met mij te herenigen want de stroming werkt flink tegen. Na een minuut, zoals de 'lost buddy procedure' voorschrijft, gaan zij dus naar de oppervlakte. Ik ben er echter van overtuigd dat ze me zo wel op komen halen (en dat van die minuut vergeet ik ook even in alle stress), maar na wat wachten heb ik toch het idee dat ik het alleen zal moeten doen. Ik ga dus ook maar naar de opperlvakte en zie de andere twee gelukkig direct. En dat was voor ons beide wel even opluchting. De dag erna hebben we beter gebuddied en zijn we elkaar niet meer verloren :-). Uiteindelijk hebben we ons papiertje gehaald en qua duikomstandigen kan het na deze ervaringen alleen nog maar beter worden denken wij zo.
Gister zijn we vertrokken van het eiland. Omdat de ferre vanwege het weer al dagen niet meer gegaan is hebben we ons plan omgegooid en zijn we naar Lombok gevaren (dat is minder ver, dus durven ze wel aan). Vanaf daar een vlucht genomen naar Bali zodat we daar vandaag op tijd ons vliegtuig kunnen halen naar Hong Kong. En dan is 't cirkeltje weer rond, waar daar zitten we dus nu te wachten op onze vlucht naar Schiphol. Tegen de tijd dat jullie dit lezen, zijn wij dus wellicht alweer thuis. Tot gauw!
Bram en Anouk
Na ons bezoek aan Danielle en Richard (waar we 's ochtends verwend zijn met een oerHollands ontbijt met heerlijk bruin brood, kaas en hagelslag) zijn we nog een dagje met een scootertje op pad geweest in de omgeving van Ubud. Aangezien wij beide ruimschoots ervaring hebben met het rijden van zo'n ding (allebei een kwartiertje in Pangadaran) was dit weer een leuk avontuur. Bijzonder was met name dat we onderweg weer in een ceremonie terecht kwamen waar de vrouwen dit keer met offerwerken op hun hoofd balanceerden waar je 'u' tegen zegt. Een schitterend gezicht!
Daarna door naar de Gili's, een eilandengroep. De ferry trotseert de flinke golven, wij onze misselijkheid. Eenmaal op het eiland op zoek naar de locatie die we aangeradwn gekregen hebben van de Britten die we ontmoet hebben bij de homestay in cianjur. En dat blijkt een gouden tip te zijn. De eigenaren zijn super vriendelijk. Er zijn maar vier kamers dus er is gezellig contact. Ook worden we vergezeld door de zwangere huispoes, die de avond voor ons vertrek vier piepkleine en super schattig babies uitpoept.
Onze voornaamste bezigheid is verder de driedaagse duikcursus. Dat wij er uiteindelijk zes dagen over doen heeft dan gelukkig te maken met het weer en niet met ons onvermogen. Het weer is namelijk niet echt wat Je ervan zou verwachten op een tropisch eiland: storm! En dat betekent hoge golven en gevaarlijke stromingen. Die stroming ervaren we trouwens nog wel tijdens een van onze duiken. De duik begint goed, mooi zicht en we zien vette dingen zoals een schildpad die over ons heenzwemt, een murene en een paar lion fishes. Aan het eind van de duik, als ik al aan de ankerlijn hang waarlangs we naar de oppervlakte zullen stijgen, is Bram opeens uit het zicht verdwenen door de stroming. Onze instructeur Lauren gaat achter hem aan en ik blijf alleen achter. Voor Bram en Lauren blijkt het een onmogelijke opgave om zich met mij te herenigen want de stroming werkt flink tegen. Na een minuut, zoals de 'lost buddy procedure' voorschrijft, gaan zij dus naar de oppervlakte. Ik ben er echter van overtuigd dat ze me zo wel op komen halen (en dat van die minuut vergeet ik ook even in alle stress), maar na wat wachten heb ik toch het idee dat ik het alleen zal moeten doen. Ik ga dus ook maar naar de opperlvakte en zie de andere twee gelukkig direct. En dat was voor ons beide wel even opluchting. De dag erna hebben we beter gebuddied en zijn we elkaar niet meer verloren :-). Uiteindelijk hebben we ons papiertje gehaald en qua duikomstandigen kan het na deze ervaringen alleen nog maar beter worden denken wij zo.
Gister zijn we vertrokken van het eiland. Omdat de ferre vanwege het weer al dagen niet meer gegaan is hebben we ons plan omgegooid en zijn we naar Lombok gevaren (dat is minder ver, dus durven ze wel aan). Vanaf daar een vlucht genomen naar Bali zodat we daar vandaag op tijd ons vliegtuig kunnen halen naar Hong Kong. En dan is 't cirkeltje weer rond, waar daar zitten we dus nu te wachten op onze vlucht naar Schiphol. Tegen de tijd dat jullie dit lezen, zijn wij dus wellicht alweer thuis. Tot gauw!
Bram en Anouk
-
19 Maart 2012 - 15:53
Jenneke:
En... wat een cliffhanger!
Hoop dat jullie goed thuiskomen; sterkte met weer acclimatiseren! -
19 Maart 2012 - 16:34
John En Ellen:
We hebben jullie met plezier gevolgd!
John en Ellen -
19 Maart 2012 - 17:11
Kirsten:
Wat is de tijd snel gegaan! Ik vond het super leuk om jullie verhalen te lezen en hoor ze graag een keer in real-life :) -
19 Maart 2012 - 17:32
Sonja:
Wat een avontuur weer!
Goed te horen dat jullie safe en sound onderweg naar huis zijn.
Tot snel!
x -
19 Maart 2012 - 18:24
Eva:
Vet! Hebben jullie gewoon ook je duikpapiertje! Dan moeten we een keer samen gaan duiken! :D
En deze had je vast wel verwacht, maar... Jullie hebben toch wel een babypoesje voor me meegenomen?!
Tot heeel snel!
Xx -
19 Maart 2012 - 19:15
David:
Spannend zeg, dat duiken met storm. Gelukkig zijn jullie allebei toch geslaagd. Gefeliciteerd :) -
19 Maart 2012 - 19:42
Oma Hennie:
Wat een spanning met dat duiken erg eng niets voor mij daar ben ik te oud voor.liefs oma en tot ziens -
20 Maart 2012 - 07:11
Janna:
Hee Bram en Anouk,
Dank jullie wel voor alle berichten! Het was echt leuk om te lezen wat jullie allemaal beleefden onderweg. Ik hoop dat de reis zo'n mooi avontuur was als het vanaf hier lijkt!
Ik hoop dat jullie een fijne reis hebben en het lijkt me leuk jullie snel weer te zien.
Liefs,
Janna -
20 Maart 2012 - 10:30
Sanne:
Hej Bram en Anouk,
ik heb met veel plezier alle verhalen gelezen. Ben jaloers geweest als ik weer eens binnen zat te studeren. Werd dan even weggehaald uit mijn saaie omgeving naar een plek die in jullie verhaal leefde. Jullie zijn jaloers geweest op ons mooie schaatsweer waar ik weer vol van genoten heb. Hoop jullie gauw weer te zien!
x
Sanne
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
